ارزیابی چالش‌های عدم تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیرموتوری در منطقه یک مشهد

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد‌، مشهد، ایران

2 استادیار، گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد، مشهد، ایران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد، مشهد، ایران

چکیده

حمل و نقل یکی از مهم ترین عناصر تشکیل دهنده شهر می­باشد که تمام بخش های شهر با این عنصر مهم در ارتباط بوده و این ارتباط دو طرفه می باشد. امروزه به خاطر افزایش جمعیت شهری و در نتیجه افزایش میزان حمل و نقل شهری مشکلات از قبیل افزایش مالیکت خودرو، استفاده کمتر از حمل و نقل عمومی، آلودگی هوا، افزایش تصادفات و.. ضرورت توجه به حمل و نقل پایدار غیرموتوری را آشکارتر می­سازد. نوع پژوهش حاضر کاربردی است و هدف کلی آن بررسی موانع و چالش های تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیر موتوری در منطقه یک مشهدمی باشد. در این پژوهش سعی بر این است که به موضوع حمل و نقل شهری پرداخته و تلاش نموده که به سمت حمل و نقل غیرموتوری سوق داده شود و عواملی که مانع تحقق آن در منطقه یک شهر مشهد می شوند، بررسی شود، بنابراین2 متغیر پژوهششامل امنیتی (رضایتی) و زیست محیطی را با توجه به نظرات 328 نفر از شهروندان مرد از طریق پرسشنامه­های تکمیل شده توسط آنان، مورد تجزیه و تحلیل قرار می­دهد و بعد از بررسی فرضیات و سوالات پژوهش در انتها با استفاده از آزمون فرید من، این متغیرها رتبه بندی می شوند و از بین 2 متغیر­، عامل زیست محیطی از مهم ترین موانع تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیر موتوری در محدوده مورد مطالعه به شمار
می رود. در پایان نیز راهبرد­ها و استراتژی هایی جهت دستیابی به این امر پیشنهاد می­شود.

 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluating the Challenges of Non-Realization of Non-Motor Transport System in District 1 of Mashhad

نویسندگان [English]

  • A. Mortezayi 1
  • N. Hoseinian 2
  • S. Ghorbanzadeh 3
1 Urban Planning of the Department of Binaloud Institute of Higher Education, Mashhad, Iran
2 Assistant Professor of Binaloud Institute of Higher Education, Mashhad, Iran
3 Urban Planning of the Department of Binaloud Institute of Higher Education, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Transportation is assumed as one of the major constituent elements of the city and all urban parts are related to this important element and this relationship is bidirectional. Today due to rising trend of urban population and as the consequence of urban transportation rate and several problems like increase in rate of ownership of vehicles, lesser use of public transportation system, air pollution, and rise of accidents etc. the necessity for paying attention to non-motorized transport has become more evident. The current research is of applied type and it generally aims to analyze the barriers and challenges of realization of non-motorized transportation system in Mashhad city Region 1. It has been tried in this study to discuss about subject of urban transportation and to lead it to non-motorized transportation and to review the factors that hinder realization of this objective in Mashhad city Region 1. Therefore, 2 variables are analyzed including lack of satisfaction and security of bicycle users and environment, and with respect to comments from 328 male citizens by the questionnaires completed by them and after analysis on research hypotheses and questions these variables are ranked using Friedman test at the end and among 2 variables, the environment factor is considered as one of the foremost barriers against realization of non-motorized transportation system within the studied range. At the end some strategies are suggested to accomplish this goal as well.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Non-Motorized Transport
  • Cycling
  • Walking
  • the Zone 1 in Mashhad
-احدی، م. ر.، بشیری، پ.، (1393)، "طراحی و ساماندهی پیاده راه شهری در جهت ارتقای ایمنی عابران پیاده با استفاده از بازرسی ایمنی پیاده راه­های درونشهری"، مطالعات پژوهشی راهور، شماره9.
-استادی جعفری، م.، رصافی، الف. ع.، (1392)، "ارزیابی سیاست­های توسعه پایدار در بخش حمل و نقل شهری با استفاده از مدل­های سیستم پویایی"، مطالعه موردی: شهر مشهد، مدیریت شهری، شماره31.
-اکبرزاده مقدم لنگرودی ، الف.، احمدی­، ح. و آزاده، س.ر.، (1395)، "ارزیابی مطلوبیت پیاده راه های شهری بر اساس مولفه­های کیفی پیاده راه علم­الهدی شهر رشت"، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری­، شماره 25­.
-باقری، م. و عظمتی، ح.ر.، (1390)، "ارتقا سلامت جسمی ـ روانی شهروندان با طراحی محطی و منظر شهری".
-پور­احمد، الف.، حاجی شریفی، الف.، رمضان­زاده لسبویی، م.، (1391)، "سنجش و مقایسه کیفیت پیاده راه در محله­های هفت حوض و مقدم شهر تهران، مجله آمایش جغرافیایی فضا، دانشگاه گلستان"، شماره مسلسل ششم.
-تقوایی، م. و فتحی، ع.، (1390)، "معیارهای مکان گزینی و طراحی مسیرهای دوچرخه سواری با تاکید بر شهر اصفهان­، جامعه شناسی کاربردی ، شماره 3­.
-جعفری­مبین­، ش.، (1392)، "ارزیابی کیفی پیاده راه های شهری در شرهای ایرانی (پیاده راه بوعلی همدان)"، پژوهش­های شری هفت حصار­، شماره 4­.
-حاتمی­نژاد، ح.، و اشراقی، ی.، (1388)، "دوچرخه و نقش آن در حمل و توسعه پایدار حمل و نقل شهری"، نمونه موردی­، شهر بناب ، مجله پژوهش­های جغرافیایی، شماره70.
-حسن­زاده، غ. ر.، (1387)، "ارزیابی و بررسی
ظرفیت های کالبدی و زمینه های فرهنگی  ـ اجتماعی استفاده از دوچرخه در شهر به عنوان یک وسیله حمل و نقل".
-حسینی، س.ب. و رزاقی اصل، ب.، (1378)،" حرکت و زمان در منظر شهری، انگاره ها و مفاهیم طراحی"، نشریه بین المللی علوم مهندسی، دانشگاه علم و صنعت ایران.
-حقی، م. ر.، مصطفایی، توسلی، ح. ر.، اختری، ع. ر.، (1394)، "امکان سنجی تبدیل خیابانهای تجاری به پیاده".
-"راه­ها در شهرهای کوچک، نمونه مطالعه:­خیابان امام خمینی شهر گلپایگان"، جغرافیا و مطالعات محیطی­، شماره شانزدهم.
-خاکپور، ب.ع.، جاوید­، م.ه. و حسین پور، س.ع.، (1392)، "تحلیلی بر کاهش مخاطرات محیط زیست شهری با تاکید بر طراحی مسیرهای پیاده"­.
-رفیعیان، م.، سیفانی. م.، (1384)،" فضای عمومی شهری؛ ارزیابی کیفی"، نشریه هنرهای زیبا، شماره23.
-زنگی آبادی، ع. و رخشانی نسب، ح.ر.، (1388)، "تحلیل آماری ـ فضایی نماگرهای توسعة فضای سبز شهری"، مطالعة موردی مناطق شهری اصفهان، مجلة محیط شناسی، شمارة 49.
-سلطانی، ع.، (1392)، "تحلیلی بر جایگاه حمل و نقل پایدار در برنامه­­های عمرانی شهرداری­های شیراز"، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری­، شماره 16­.
-شاهیوندی، الف. و قلعه نویی، م.، (1392)، "بررسی و تحلیل قابلیت پیاده مداری مسیرهای عابرپیاده شهر اصفهان"، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی­، شماره 31 .
-صرافی، م.، محمدیان، ح.، مصمم، ر.، (1391)، "امکان سنجی پیاده راه سازی خیابان­های مرکز شهر همدان"، فصلنامه آمایش محیط، شماره 21.
-"طرح تفصیلی حوزه میانی غربی مشهد"، (1388)، جلد چهارم­.
-عباس زاده، ش.، تمری، س.، (1391)، "بررسی و تحلیل مؤلفه­های تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راه­ها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی، مطالعه موردی: محورهای تربیت و ولیعصر تبریز، فصلنامه مطالعات شهری، شماره چهارم.
-فیضی، م. ج.، رجبی، الف.، حسینی، ی.، (1391)، بازشناخت جنبش پیاده مداری در پایداری فضاهای متراکم شهری، مدیریت شهری، شماره30.
-قریب، ف.، (1383)، "امکان سنجی ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه در محدوده تهران قدیم"، نشریه هنرهای زیبا، شماره19.
-Bilyamin, S. F. I. (2012), “Walkable environment in increasing the livability of a city”. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 50, pp.167-178.
-Foster, S., Giles-Corti, B., & Knuiman, M. (2011), "creating safe walkable streetscapes: Does house design and upkeep discourage incivilities in suburban neighborhoods?" Journal of Environmental Psychology, 31(1), pp.79-88.
-Haining, R., (2004), “Spatial data Analysis, Cambridge university press Beaudoin”, J., Farzin, Y. H., & Lawell, C. Y. C.
-Litman, T., (2012), “Evaluating Non-Motorized Transportation Benefits and Costs, Victoria Transport Policy Institute”, July.
-Litman, T., (2003), “Evaluating rial transit criticism, Vivtoria Transport Policy Institute.
-L. (2015), “Public transit investment and sustainable transportation: A review of studies of transit's impact on traffic congestion and air quality”. Research in Transportation Economics, 52, pp.15-22.