ارزیابی کمی عدالت در حمل و نقل همگانی چندوسیله ای شهری شامل مترو، اتوبوس و BRT (مطالعه موردی: کلان شهر تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، تهران، ایران

2 دانشیار، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی شاخصهای عدالت در حمل ونقل همگانی و ارزیابی کمی آن برای حمل ونقل همگانی شهری در نمونه موردی کلانشهر تهران است. در این پژوهش، شاخصهای میزان اتصال و دسترسی به شبکه حمل ونقل همگانی به عنوان شاخصهای عرضه؛ شاخصهای جمعیت، اشتغال، خانوارهای زیر خط فقر و خانوارهای بدون خودرو به عنوان شاخصهای تقاضا؛ و رویکرد منحنی لورنز و ضریب جینی جهت تحلیل و ارزیابی کمی عدالت است. داده های پژوهش از شرکت کنترل ترافیک تهران، معاونت اجتماعی و امور فرهنگی شهرداری تهران، شرکت بهره برداری راه آهن شهری تهران و حومه، و سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که تعداد زیادی از نواحی شهرداری تهران فاقد دسترسی به شبکه مترو است. شاخص میزان اتصال شبکه شامل سه بخش گره، خط و منطقه ای در شبکه اتوبوسرانی از مترو بیشتر است؛ بدلیل کارایی بهتر شبکه اتوبوسرانی نسبت به مترو. ضرایب جینی در بررسی عدالت افقی از عدالت عمودی کمتر بوده و نشان از بی عدالتی زیاد در توزیع خدمات حمل ونقل همگانی نسبت به نیازهای افراد و گروه های خاص در کلان شهر تهران دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Quantitative evaluation of multimodal public transit equity for Metro, Bus and BRT (Case of Tehran metropolitan area)

نویسندگان [English]

  • Hamid Zarei 1
  • Amir Reza Mamdoohi 2
1 M.Sc., Student, Transportation Planning, Institute for Management and Planning Studies (IMPS), Tehran, Iran.
2 Associate Professor, Transportation Planning Dept., Civil & Envi. Engineering Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

This study aims to identify the indices of public transit equity and its quantitative evaluation for multimodal public transit network (includes Metro, Bus and BRT) in the Tehran metropolitan area. In this research, accessibility and connectivity indices deemed as the supply side; employment, population, poverty, and none vehicle households considered as the demand side. After that, the Lorenz curve and the Gini coefficient are used in order to quantitative analysis and evaluation of equity. The databases are collected from Tehran Traffic Control Company, Social-cultural deputy of Tehran, Tehran Urban and Suburban Railway Operation Co, and Tehran municipality ICT Organization. The results indicates that a large number of Tehran municipality districts do not have access to the subway network. Also, the results of the network connectivity index in three parts; nodes, lines, and regions shows that regional connectivity for the bus network is higher than the subway network, which can illustrate the much more efficiency of the bus network as opposed to the subway network. The results of equity analysis shows that Gini coefficients are less in the assessment of horizontal equity than vertical equity stating a vast degree of inequity in the distribution of public transit service and facilities in proportion to demand of groups in the Tehran metropolitan area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Public Transit‌
  • Accessibility
  • Equity‌
  • Network Connectivity‌
  • Gini Coefficient

مراجع

-  رحیمی، ک.، روحی، ا.، و کرمانشاه، م. (1392)، "واکاوی مفهوم عدالت در توسعه و بهره­برداری از پروژه‌های حمل­ونقل شهری"، دانش شهر مرکز مطالعات و برنامه­ریزی شهر تهران، گزارش شماره 37.
 
-    American Public Transport Association. (2005), “Safe, Accountable, Flexible, Efficient Equity Act, a Legacy for Users: A Guide to Transit-Related Provisions”.
 
-    Bertolaccini, K. L. (2013), “Assessing the Equity of Transit Supply Distribution in Metropolitan Areas Using Lorenz Curves and Gini Coefficients”.
-    Bullard, R. D., (2003), “Addressing urban transportation equity in the United States”, Fordham Urban Law Journal, 31(5), 1183.
-    Colopy, J. H. (1994), “The road less traveled: Pursuing environmental justice through Title VI of the Civil Rights Act of 1964”, Stan. Envtl. LJ, 13, pp.125.
-    Delbosc, A., & Currie, G., (2011), “Using Lorenz curves to assess public transport equity”, Journal of Transport Geography, 19(6), pp.1252-1259.
-    Dora, C., Haines, A., Balbus, J., Fletcher, E., Adair-Rohani, H., Alabaster, G. & Neira, M. (2015), “Indicators linking health and sustainability in the post-2015 development agenda”, The Lancet, 385(9965), pp.380-391.
-    Farber, S., Bartholomew, K., Li, X., Páez, A., & Habib, K. M. N., (2014), “Assessing social equity in distance based transit fares using a model of travel behavior”, Transportation Research Part A: Policy and Practice, 67, pp.291-303.
-    Foth, N., Manaugh, K., & El-Geneidy, A. M. (2013), “Towards equitable transit: examining transit accessibility and social need in Toronto, Canada, 1996–2006”, Journal of transport geography, 29, pp.1-10.
-    Golub, A., & Martens, K., (2014), “Using principles of justice to assess the modal equity of regional transportation plans”, Journal of Transport Geography, 41, pp.10-20.
-    Guzman, L. A., & Bocarejo, J. P., (2017), “Urban form and spatial urban equity in Bogota, Colombia. Transportation research procedia”, 25, pp.4491-4506.
-    Kaplan, S., Popoks, D., Prato, C. G., & Ceder, A. A., (2014), “Using connectivity for measuring equity in transit provision”, Journal of Transport Geography, 37, pp.82-92.
-    Litman, T., (2006), “Evaluating transport equity: Guidance for incorporating distributional impacts in transportation planning”, Victoria BC: Victoria Transport Policy Institute.
 
 
 
 
 
-    Litman, T., (2013), “Evaluating Transportation Equity Guidance for Incorporating Distributional Impacts in Transportation Planning”, Victoria Transport Policy Institute.
-    Litman, T., (1997), “Evaluating transportation equity”, Victoria Transport Policy Institute.
-    Lorenz, M. O., (1905), “Methods of measuring the concentration of wealth”, Publications of the American statistical association, 9(70), pp.209-219.
-    Mamdoohi, A. R., & Zarei, H. (2016), An Analysis of Public Transit Connectivity Index in Tehran. The Case Study: Tehran Multi-Modal Transit Network. Tema. Journal of Land Use, Mobility and Environment, pp.59-76.
-    Martiri, D., (2013), “Will the bus ever come An equity-based assessment of transport planning and disadvantage on the Gold Coast”, A thesis submitted to the School of Geography, Planning and Environmental Management.
-    Mishra, S., Welch, T. F., & Jha., M. K. (2012), “Performance indicators for public transit connectivity in multi-modal transportation networks”, Transportation Research Part A: Policy and Practice, 46(7), pp.1066-1085.
-    Neff, J., & Dickens, M., (2013), “Public transportation fact book”, American Public Transportation Association: Washington, DC, USA.
-    Sanchez, T. W., Brenman, M., & Stolz, R. H., (2007), “The Right to Transportation. Moving to Equality”, Transport Research International Documentation (TRID), American Planning Association.
-    Welch, T. F., (2013), “Equity in transport: The distribution of transit access and connectivity among affordable housing units”, Transport policy, 30, pp.283-293.
-    Welch, T. F., & Mishra, S., (2013), “A measure of equity for public transit connectivity”, Journal of Transport Geography, 33, pp.29-41.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار