اولویت‌بندی توسعه معابر شهری بر اساس اهمیت در تخلیه اضطراری، موردپژوهی شهر بوشهر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه صنعتی اصفهان

2 عضو هیات علمی دانشکده مهندسی حمل و نقل دانشگاه صنعتی اصفهان

3 دانشکده ممهندسی حمل‌ونقل دانشگاه صنعتی اصفهان

10.22034/tri.2023.337262.3034

چکیده

توسعه شبکه معابر شهری معمولا بر اساس تقاضای سفر در شرایط عادی (با توجه ویژه به ساعات اوج) انجام می‌شود. در شرایط بروز بحران در مقیاس‌های وسیع در محدوده شهرها، الگوی تقاضا نسبت به حالت عادی تغییر زیادی می‌کند و امکان حذف بخشی از شبکه وجود دارد. برای همین معابر پرتردد و بحرانی لزوما همان معابر پرتردد روزهای عادی نیستند. میزان اهمیت معابر در شرایط خاص (مانند تخلیه اضطراری) باید در اولویت‌بندی توسعه معابر شهری مورد توجه قرار گیرد. این موضوع در ادبیات متداول برنامه‌ریزی حمل‌ونقل کمتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا در مقاله حاضر، روشی برای تشخیص معابر پراهمیت در شرایط تخلیه اضطراری و میزان انطباق درجه اهمیت معابر در شرایط عادی و بحرانی ارائه شده است. ادبیات موضوع تخلیه‌ی اضطراری عموما از روش‌های متعارف برنامه‌ریزی حمل‌ونقل و تحلیل تقاضا استفاده کرده‌اند و بهره‌گیری از ویژگی‌های ساختاری شبکه‌ی شهری در کارآمد کردن فرآیند تخلیه کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بهمین دلیل، در این مقاله، اهمیت معابر بر حسب جریان و ازدحام ترافیکی و نیز شاخص‌های مرکزیت (برگرفته از نظریه گراف) مورد توجه قرار گرفت. راهکارهای تعریض معابر بحرانی، احداث معابر جدید، یک‌طرفه‌سازی در زمان تخلیه، گام‌بندی زمانی تقاضا و همچنین تلفیق راهکارها برای یک تخلیه اضطراری شهری تحلیل شده است. مقاصد تخلیه با فرض تمایل شهروندان برای انتخاب مقصد بر اساس دوری از راستای انتشار تهدید تعیین شدند. مسیریابی با استفاده از روش بهینگی استفاده‌کنندگان انجام شد.. موردپژوهی برای شهر بوشهر در حالت وقوع دو تهدید نشت مواد رادیواکتیو از نیروگاه هسته‌ای (منبع نقطه‌ای با انتشار شعاعی) و سونامی (منبع خطی با انتشار جبهه‌ای) انجام شد. نتایج نشان می‌دهد معابر بحرانی شبکه براساس حجم تردد و مرکزیت میانگی قابل تشخیص هستند. در نتیجه اهمیت تحلیل ساختار شبکه معابر در مورد مطالعه‌ی این مقاله تائید می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Prioritization of Urban Roads Based on their Importance in Evacuation, Case of Bushehr

نویسندگان [English]

  • arash arvin 1
  • Meisam Akbarzadeh 2
  • Pooria Hajian 3
1 Isfahan University of Technology
2 Faculty member Dept. of Transportation Eng. Isfahan University of Technology
3 Department of Transportation Engineering Isfahan University of Technology
چکیده [English]

Emergency evacuation is widely recognized as a critical strategy widely adopted as a last resort to reduce disaster losses and widely studied and implemented across the world. Iran is known as one of the countries with several cities that are exposed to various potential disasters .This paper analyzes the strategies for widening critical streets, constructing new roads, contraflow at the time of evacuation, demand staging, as well as combined solutions for an urban emergency evacuation. The evacuation destinations were determined based on the citizens' willingness to choose a destination based on their distance from the line of threat. Routing was performed using the user optimization method. The importance of roads in terms of traffic flow / congestion as well as centrality indices (graph theory) were considered. A case study was conducted for the city of Bushehr in the event of two threats of leakage of radioactive materials from the nuclear power plant (point source with radial propagation) and tsunami (linear source with frontal propagation). The results show that the critical passages of the network can be identified based on the volume of traffic and the centrality of the intermediary. The results show that the critical passages of the network can be identified based on the volume of traffic and the centrality of the intermediary. The results also showed that the timing policy has a significant effect on reducing the emergency evacuation time.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emergency evacuation
  • crises tsunamis
  • betweenness centrality
  • closeness centrality